Bolivia
Door: Liza
Blijf op de hoogte en volg Elske en Liza
15 Maart 2015 | Bolivia, Uyuni
Na onze vlucht vanuit Panama City kwamen we om 3.30 aan op het vliegveld in La Paz. We merkten wel meteen dat we in een andere wereld terecht waren gekomen. Dit werd nog duidelijker toen we de weg op gingen richting ons hostel. Wat een armoede... Er lopen erg veel mensen op straat, huizen zijn niet afgemaakt en overal ligt troep langs de weg. We kwamen er later achter dat mensen hier hun huizen niet afmaken, omdat de dan minder belasting hoeven te betalen.
La Paz is een grote stad en ligt op 3600m. Op het juiste punt van de bergen kun je over de hele stad uitkijken. Er wonen 1 miljoen mensen in La Paz, en ook nog eens 1 miljoen in Del Alto, een nog hoger gelegen stad (4100 m). Over het algemeen geldt hier: hoe hoger je woont, hoe armer je bent. Erg confronterend om dit te zien.
En dat de stad hoog ligt hebben we gemerkt! De eerste 2 dagen waren we niet vooruit te branden en hadden we last van hoofdpijn. Wat waren we blij toen we daar vanaf waren! We hebben op onze 3e dag in La Paz de death road gefietst, en wat was dat gaaf! We begonnen hoog in de besneeuwde bergen en zijn geeindigd in het zwembad in de zon. Met de groep waarmee we de tocht hebben gemaakt zijn we die avond nog wat gaan drinken in de bar van ons hostel.
De volgende dag stegen we naar nog hogere hoogte. We zijn een berg op gereden van 5400 m, waarvan we de laatste 100 m hebben geklommen. En op die hoogte is elke stap loodzwaar! Gelukkig was het prachtige uitzicht dit meer dan waard.
La Paz staat ook bekend om haar witch markets. Dit zijn grote markten waar je van allerlei miniaturen kunt kopen die in de toekomst geluk zullen brengen. Zo kun je denken aan een huis, een baby of een mooie auto, maar ook diplomas of andere certificaten. Deze spullen worden vervolgens naar de sjamaam gebracht voor een rituele verbranding. De mensen geloven dat dit je geluk zal brengen in de toekomst en dat je wensen uit zullen komen.
Nadat we een paar dagen in La Paz zijn verbleven, zijn we doorgereisd naar Sucre, de officiele hoofdstad van Bolivia. Het is een stad met een mooi centrum en gezellige restaurantjes. Dit was voor ons een aangename verandering na de armoede die we gezien hebben in La Paz. Het hostel waar we verbleven was erg gezellig, en er werd ook een Bolivian night georganiseerd met traditionele muziek en dans. Leuk om een keer te zien! We hebben in de bergen in de omgeving van Sucre paardgereden. Het paardrijden zelf stelde niet zoveel voor, maar de uitzichten waren prachtig!
Na ons verblijf in Sucre zijn we doorgereisd naar Potosi, een arme mijnwerkersstad. We zijn hier maar 1 dag gebleven, om de mijnen te bezoeken. En wat was dat een indrukwekkende ervaring.. De omstandigheden waarin de mannen moeten werken zijn onmenselijk. We hebben wat cadeautjes voor de mijnwerkers meegenomen: dynamiet, cocablaadjes en frisdrank. We werden rondgeleid door een gids die zelf 25 jaar in de mijnen heeft gewerkt. We waren na 2 uur ontzettend blij dat we de mijn uitmochten. We waren helemaal zwart en vies en hadden veel troep ingeademd. Onvoorstelbaar dat deze mannen dit elke dag moeten doorstaan.
Hierna hebben we vanuit Uyuni een tour over de zoutvlaktes gedaan. Dit is denk ik het mooiste wat we ooit gezien hebben! We hebben de zoutvlaktes zowel droog, als met een laagje water mogen bewonderen. De spiegeling die dat laagje water geeft is echt onvoorstelbaar mooi! We hadden ook nog geluk bij een ongeluk: we hebben de zonsondergang op de zoutvlaktes kunnen bewonderen, omdat onze jeep het begeven had! Na een half uurtje konden we weer verder en we zijn heelhuids bij ons hostel aangekomen. De dag erna zijn we met de jeep door de bergen getrokken (nadat we 4 uur langs de weg hebben gezeten, omdat de jeep het opnieuw begeven had) en zijn we savnonds geeindigd in de hotsprings, met een sterrenhemel die we nog nooit zo gezien hadden!
Een hele geslaagde tour! Nu gaan we in Bolivia nog naar Copacabana, een klein stadje aan lake Titikaka, wat het hoogste meer ter wereld is. En daarna op naar het laatste land van onze reis: Peru!
La Paz is een grote stad en ligt op 3600m. Op het juiste punt van de bergen kun je over de hele stad uitkijken. Er wonen 1 miljoen mensen in La Paz, en ook nog eens 1 miljoen in Del Alto, een nog hoger gelegen stad (4100 m). Over het algemeen geldt hier: hoe hoger je woont, hoe armer je bent. Erg confronterend om dit te zien.
En dat de stad hoog ligt hebben we gemerkt! De eerste 2 dagen waren we niet vooruit te branden en hadden we last van hoofdpijn. Wat waren we blij toen we daar vanaf waren! We hebben op onze 3e dag in La Paz de death road gefietst, en wat was dat gaaf! We begonnen hoog in de besneeuwde bergen en zijn geeindigd in het zwembad in de zon. Met de groep waarmee we de tocht hebben gemaakt zijn we die avond nog wat gaan drinken in de bar van ons hostel.
De volgende dag stegen we naar nog hogere hoogte. We zijn een berg op gereden van 5400 m, waarvan we de laatste 100 m hebben geklommen. En op die hoogte is elke stap loodzwaar! Gelukkig was het prachtige uitzicht dit meer dan waard.
La Paz staat ook bekend om haar witch markets. Dit zijn grote markten waar je van allerlei miniaturen kunt kopen die in de toekomst geluk zullen brengen. Zo kun je denken aan een huis, een baby of een mooie auto, maar ook diplomas of andere certificaten. Deze spullen worden vervolgens naar de sjamaam gebracht voor een rituele verbranding. De mensen geloven dat dit je geluk zal brengen in de toekomst en dat je wensen uit zullen komen.
Nadat we een paar dagen in La Paz zijn verbleven, zijn we doorgereisd naar Sucre, de officiele hoofdstad van Bolivia. Het is een stad met een mooi centrum en gezellige restaurantjes. Dit was voor ons een aangename verandering na de armoede die we gezien hebben in La Paz. Het hostel waar we verbleven was erg gezellig, en er werd ook een Bolivian night georganiseerd met traditionele muziek en dans. Leuk om een keer te zien! We hebben in de bergen in de omgeving van Sucre paardgereden. Het paardrijden zelf stelde niet zoveel voor, maar de uitzichten waren prachtig!
Na ons verblijf in Sucre zijn we doorgereisd naar Potosi, een arme mijnwerkersstad. We zijn hier maar 1 dag gebleven, om de mijnen te bezoeken. En wat was dat een indrukwekkende ervaring.. De omstandigheden waarin de mannen moeten werken zijn onmenselijk. We hebben wat cadeautjes voor de mijnwerkers meegenomen: dynamiet, cocablaadjes en frisdrank. We werden rondgeleid door een gids die zelf 25 jaar in de mijnen heeft gewerkt. We waren na 2 uur ontzettend blij dat we de mijn uitmochten. We waren helemaal zwart en vies en hadden veel troep ingeademd. Onvoorstelbaar dat deze mannen dit elke dag moeten doorstaan.
Hierna hebben we vanuit Uyuni een tour over de zoutvlaktes gedaan. Dit is denk ik het mooiste wat we ooit gezien hebben! We hebben de zoutvlaktes zowel droog, als met een laagje water mogen bewonderen. De spiegeling die dat laagje water geeft is echt onvoorstelbaar mooi! We hadden ook nog geluk bij een ongeluk: we hebben de zonsondergang op de zoutvlaktes kunnen bewonderen, omdat onze jeep het begeven had! Na een half uurtje konden we weer verder en we zijn heelhuids bij ons hostel aangekomen. De dag erna zijn we met de jeep door de bergen getrokken (nadat we 4 uur langs de weg hebben gezeten, omdat de jeep het opnieuw begeven had) en zijn we savnonds geeindigd in de hotsprings, met een sterrenhemel die we nog nooit zo gezien hadden!
Een hele geslaagde tour! Nu gaan we in Bolivia nog naar Copacabana, een klein stadje aan lake Titikaka, wat het hoogste meer ter wereld is. En daarna op naar het laatste land van onze reis: Peru!
-
15 Maart 2015 - 23:32
Hubertjes :
Leuk om weer wat van jullie te lezen. Geniet er nog van samen! Xx uit Nistelrode -
18 Maart 2015 - 11:48
Albert (hostel Manuel Antonio):
Dames, vond jullie blog adres nog in mijn notities van Costa Rica (we zaten in zelfde hostel in Manuel Antonio). Goed om te lezen dat jullie je nog steeds goed vermaken. Prachtige foto's van de zoutvlaktes, een plek die ook voor mij een van de mooiste ooit bezocht is. Veel plezier in Copacabana en Peru. Grt. Albert -
18 Maart 2015 - 21:18
Ineke:
Wat een mooi verslag weer. Bijzondere reis lijkt me zo.
Geniet nog van alle indrukken.
Xxx -
27 Maart 2015 - 19:06
Lia Van Rosmalen:
Wat een achtbaan aan ervaringen! Wat mij in het verslag wel intrigeert is dat jullie voor de mijnwerkers dynamiet, cocablaadjes en frisdrank hebben meegenomen. Daar zit dan vast zo'n verhaal achter dat we hier in het nederlandse helemaal niet begrijpen. Want wat moeten die mensen daarmee? Frisdrank past nog in het westerse plaatje, cocablaadjes klinkt naar opwekkende middelen en dynamiet??
Kortom, erg benieuwd naar alle verhalen straks! geniet er nog van, ik geniet op afstand met jullie mee
liefs
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley